اصطلاح «کودک استثنایی» اغلب به این معناست که کودک از نظر هوشی، جسمی، روانی و اجتماعی به میزان درخور توجهی نسبت به دیگر همسالان خود متفاوت است. آن‌قدر که نمی‌تواند به نحوی مطلوب حداکثر استفاده را از برنامه‌های آموزش و پرورش عادی ببرد و ناگزیر نیازمند توجه خاص آموزش و خدمات فوق‌العاده است. در این کتاب از بُعد روان‌شناسانه نیازهای ویژه کودکان استثنایی شامل «کم‌توان ذهنی»، «اُتیسم»، «نقص توجه و بیش‌فعالی»، «اختلالات یادگیری»، «کم‌بینایی و نابینایی»، «کم‌شنوایی و ناشنوایی»، «مشکلات تکلمی» و «معلولیت جسمی و حرکتی» بررسی می‌شود.