یکی از اهداف تربیتی که همواره مورد توجه مربیان بوده، توجه دادن نوجوانان و جوانان به «اعتماد به نفس» و پرورش روحیه «خودباوری» است. از این مهم، در دانشِ روان‏شناسی و نیز تعلیم و تربیت جدید فراوان، یاد شده است. در منابع دینی از مقوله‏ هایی چون: عزت نفس، علو همت، پایداری، امیدواری، مناعت طبع، بی‏نیازی از مردم، درخواست نکردن از دیگران، به وفور یاد شده که همگی صفت برتر «اعتماد به نفس» را در وجود آدمی، پرورش می‏دهند.
اثر حاضر، در دو بخش به «خودباوری» و نقطه مقابل آن، «خودکم‏بینی» پرداخته و به تفصیل درباره آنها بحث کرده است.