وزی توماس جفرسون گفت: «اگر دو نفر یک دلار بین همدیگر ردوبدل کنند، هنگام رفتن هرکدام یک دلار خواهند داشت؛ اما اگر یک ایده بین همدیگر ردوبدل کنند، هنگام رفتن هرکدام دو ایده خواهند داشت.» این عبارت به شیوه‌های متفاوتی استعداد مولد گسترده‌ یا سودمندی مدل‌سازی را نشان می‌دهد.
در اصل، مدل‌سازی فرایندی برای اشتراک ایده‌ها است. مهارت مدل‌سازی مناسب، راهی به‌سوی امکانات فراوانی باز می‌کند که پیش‌ازاین دور از دسترس بشر بود. علاوه بر اینکه مدل‌سازی روشی روشن‌تر و آسان‌تر برای تبادل آراء فراهم می‌کند؛ شیوه درک و مشاهده انسان‌ها نسبت به یکدیگر را نیز تغییر می‌دهد.
برای مثال، اگر کسی را ببینیم که کارش را بهتر انجام می‌دهد، به‌جای اینکه با نگاه کردن به او احساس ناکارآمدی، حسادت یا بدگمانی کنیم، می‌توانیم از این حالت خارج‌شده و شگرد وی در انجام کار را مدل‌سازی کنیم؛ درنتیجه ما نیز آن توانمندی را به‌دست می‌آوریم. به‌جای اینکه از آن شخص چیزی گرفته شود، هر دو می‌توانیم بهره‌مند شویم: سود ما دست یافتن به توانمندی جدید است و سود شخص مقابل درک بهتر و تسلط آگاهانه‌تر نسبت به مهارت‌های خود خواهد بود. انسان‌های بسیاری نیز از نتایج مدل‌سازیِ این توانمندی‌های باارزش بهره‌مند خواهند شد.