روانشناسی دین به بررسی پدیده دینداری از منظر روان¬شناختی می¬پردازد. در مقدمه این کتاب، تعریف، تاریخچه و اهمیت روان¬شناسی دین بررسی شده و گزارشی از زندگی¬نامه، آثار، مبانی فکری و روش¬شناسی ویلیام جیمز ارائه شده است. چیستی دین و دینداری، خاستگاه دین و منشأ دینداری، تحلیل ایمان،‌ توصیف و تبیین تجربه دینی و سرانجام آثار دینداری، پنج فصل این کتاب است که به محورهای اساسی روان¬شناسی دین از دیدگاه جیمز، می¬پردازد. از ویژگی¬های این تحقیق گزارش، تحلیل و نقادی آرای ویلیام جیمز در موضوعات یاد شده است. برخی مسائل که در این کتاب پژوهش و بررسی شده چنین است:‌ واژه¬شناسی ¬دین، تعریف دین و حیات دینی، بررسی نظریه¬های گوناگون درباره منشأ دینداری، جایگاه ضمیر نیمه هشیار و مناطق زیرآستانه¬ای در خاستگاه دین، بررسی نظریه اراده معطوف به باور در تحلیل ایمان، چیستی، انواع و تبیین تجربه دینی؛ داوری میان جیمز و استیس در خصوص توصیف¬ناپذیری تجربه دینی، نردبان عرفان از دیدگاه جیمز، زمینه¬ها و عوامل تجربه دینی، تأثیر داروهای روان¬گردان در تجربه دینی، آثار دینداری در ابعاد معنوی، اخلاقی، معرفتی، عاطفی، بهداشت، سلامت و انسجام شخصیت. به تعبیر ویلیام جیمز «در بهترین حالات هیچ کس نمی¬تواند بر دست و دلبازی¬های قدیسان سبقت گیرد، رفیع¬ترین پروازهای مهرورزی، فداکاری، توکل، شکیبایی و شجاعت که در آنها بال¬های انسانیت دامنه خود را گسترده است، برای آرمان¬های دینی است...».