عدّه‌ای معتقدند که ویگوتسکی انقلابی در دانش روان‌شناسی پدید آورده است. خصوصیّتی که آرای ویگوتسکی را برای دانش‌پژوهان، پّرکشش می‌سازد، چگونگی روی‌آوری او به بررسی اساسی‌ترین و مهم‌ترین مسئلۀ شناخت و معرفت، یعنی ارتباط زبان و تفکّر است. او این ارتباط را در جریان رشد و تحوّل فردی و نوعی مطالعه می‌کند، با روشی که روان‌شناسان پیش از او در آلمان و روان‌شناس معاصر او ـ‎ پیاژه ـ در سوئیس دنبال می‌کردند. یافته‌های او در طیف وسیعی از مسائل روان‌شناسی، نوروپسیکولوژی، زبان‌شناسی، دانش شناخت و معرفت‌شناسی، کاربرد پیدا می‌کنند. مترجم با افزوده‌های محققانۀ خود، به شناخت خوانندۀ ایرانی نسبت به ویگوتسکی و این اثر وی، کمک مؤثّری کرده است.