فیلسوفان یونانی برای توضیح دادن حافظه و ادراک انسان نظریه هایی را مطرح کردند، دکارت گمان می‌کرد که مغز پر از «ارواح حیوانی» است، و روان‌شناسی به طور رسمی در قرن نوزدهم «علم» انگاشته می شد. هرگنهان در کتاب تاریخ روان شناسی نشان می دهد که بیشتر آنچه برای روان‌شناسان امروزی اهمیت دارند، جلوه هایی از موضوعاتی هستند که به مدت صدها سال- یا حتی هزاران سال- بخشی از روان‌شناسی بوده اند. عکس های زیاد در این کتاب همراه با مطالب زندگینامه ای درباره شخصیت های اصلی در روان‌شناسی، خوانندگان را علاقمند می کنند و به درک آنها از هر فصل کمک می نمایند.
به نظر مترجم، مطالعه تاریخ روان‌شناسی برای ریشه‌یابی افکار و عقاید افراد بزرگی چون فروید، یونگ و روان‌‌کاوان و روان‌شناسان دیگر اهمیت بسزایی دارد. در هر علمی، مطالعه تاریخ آن اهمیت دارد و روان‌شناسی از این امر مستثنی نیست. مطالعه این کتاب به ویژه اگر دانشجویان صرفاً آن را برای گذراندن واحد درسی مربوطه نخوانند، آنها را بسیار به رشته روان‌شناسی علاقمند خواهد کرد. بازخوردی که مترجم از خوانندگان این کتاب گرفته است گواه بر آن است.