این کتاب دربارة فنون درمانی است- چگونگی حرکت از درک بیمار، به سوی بیان این درک با واژه‌ها. هدف کتاب پر کردن خلأ موجود در پیشینة پژوهشی و نیز برنامه‌های آموزشی روان‌درمانی است. خلأیی که به این احساس در دانشجوی درمانگری (و حتی درمانگر مجرب) می‌انجامد: “فکر کنم می‌دانم مشکل بیمار چیست، اما چه باید بگویم؟” هدف من در این کتاب وارسی دقیق و تشریحی چیزی است که درمانگر می‌تواند بگوید تا به فرایند شفا و تغییر، یاری رساند. هدف، بیان مسائل به شیوه‌ای درمانی، مواجهه با حقایق دشوار و خواسته‌های وحشت‌آور بیمار بدون آسیب به احساس “ارزش خود” و یا انگیختن مقاومت و آشفتگی بی‌مورد در اوست.