کتاب و نیچه گریه کرد در واقع داستانی خیالی است که بین چند شخصیت مشهور قرن نوزدهم اتفاق می افتد. کتاب در سال ۱۹۹۲ منتشر شده است ولی داستان آن در سال ۱۸۸۲ روایت می گردد. خان لو سالومه به دنبال پزشک معروف فروید یوزف برویر می رود تا در خصوص اینکه آینده ی فلسفه آلمان یا به نوعی بشریت در خطر است صحبت نماید. سالومه از دکتر برویر می خواهد که در پی درمان فیلسوف قرن که در این داستان نیچه می باشد بر آید. روشی پر خطر که درگیری بین جسم و روح آدمی را در پی دارد. معالجه ای که ممکن است منجر به اتفاقات ناخوشایندی شود. در نهایت این رویاروی بین جسم و روح رخ میدهد که بنی دوشخصیت اصلی داستان یوزف برویر و فریدریش نیچه است.
اروین یالوم در خصوص این کتاب و نیچه گریه کرد چنین می نویسد : « در سال ۱۸۸۲ روان درمانی وجود نداشت و نیچه هم هرگز به صراحت به این موضوع نپرداخته است. اما من در مطالعاتم در مورد نیچه این برداشت را داشتم که شناخت خویشتن و خودسازی برایش اهمیت فراوانی داشته است. برای همخوانی تاریخی، فقط از کتاب های نیچه که قبل از سال ۱۸۸۲ نوشته شده بودند، نقل قول آورده ام. بیش از همه از انسانی، زیادی انسانی، ملاحظات بی هنگام، شفق صبح و حکمت شادان استفاده کرده ام.»