هدف نگارش این اثر، بررسی، تبیین و ارائه الگویی از انسان شناسی تئوری سازمان با تاکید بر آرای علم ‌النفس حکمت متعالیه است. با قبول این فرض که سقف سازمان بر ستون انسان ‌شناسی بنا نهاده شده است، انسان‌ شناسی فلسفی یکی از مبانی مهم در تأثیرگذاری بر دانش سازمان و مدیریت تلقی می‌ شود. حضور مهم و فعال انسان در سازمان می‌ طلبد تا چیستی آن کشف و از این طریق، سازمان متناسب با آن چیستی طراحی شود. یکی از آن مبانی مهم در کشف و بیان چیستی انسان، علم ‌النفس حکمت متعالیه است؛ بنابراین اهمیت پرداخت به آن از منظر حکمت متعالیه به ‌عنوان یکی از بدیل ‌های فلسفی ضروری است.