آسیب شناسی عبارت است از مطالعه بنیان کارکردهای نابسامان در علوم پزشکی. به بیان دیگر مطالعه فرایندها و علل امراض است.
البته، همان طور که گاهی تشخیص دقیق مرض و تعیین فصل ممیز آن با تندرستی کاری است دشوار، به همان نحو هم جامعه شناسی که این اصطلاح را به کار گرفته و آسیب شناسی اجتماعی  را عنوان کرده در معرض وضعیت بهنجار و مطلوب حیات اجتماعی وضعیتی که انحراف از آن آسیب تلقی می شود با دشواری هایی مواجه خواهد بود.
بنابراین آسیب شناسی اجتماعی عبارت است از مطالعه نابسامانی و اختلال و عدم هماهنگی و تعادل در کارکردهای مربوط به کالبد حیات اجتماعی انسان ها. آشکار است که اصطلاح آسیب شناسی، از دیدگاهی کارکردی، از علوم زیست شناختی به عاریت گرفته شده است؛ اما در مباحث جامعه شناختی، هدف آسیب شناسی اجتماعی را با تسامح شناخت کج رفتاری، علل و عوامل، انواع و پیامدهای آن می دانند.