عواطف خود را تنها در حال سرمایه گذاری کنید. نسبت به گذشته و آینده کم ترین عاطفه را داشته باشید، چه شادی باشد چه حسرت و دلسوزی چه دلبستگی چه… به گذشته مانند یک دانشمند نگاه کنید که بدون عاطفه ی خاصی آزمایش های خود را انجام می دهد، چون اگر عاطفه داشته باشد، موجب غرض ورزی (bias) در آزمایش او می شود. گذشته را بدون عاطفه و قضاوت اخلاقی و غیراخلاقی بررسی کنید و مشکلات و اشتباهات و نقش خود را در این مشکلات و اشتباهات پیدا کنید. اگر بخواهید گذشته را با عاطفه و قضاوت خاصی بررسی کنید، روان تان خودبه خود وقایع و استنباط شما را از وقایع سانسور خواهد کرد و شما به نتایج واقعی و منطبق بر واقعیت دست پیدا نخواهید کرد. گذشته تنها برای این مسئله مفید است که شما اشتباهات خود را پیدا کنید و سعی کنید آن را تکرار نکنید.