مذاکره را میتوان یکی از عادیترین رفتارهای ارتباطی دانست که در همهی عرصههای زندگی حضور خود را نشان میدهد. ما در ارتباط با کارهای منزل، توافق با دوستان، رفتن به مسافرت، انجام کارهای تیمی محیط کار،گفتوگو بر سر حقوق و مزایا و بسیاری از امور دیگر اقدام به مذاکره میکنیم. از این نظر همهی ما نیازمند یادگیری فنون مذاکره هستیم تابتوانیم در عرصههای مختلف زندگی به معنای واقعی برنده محسوب شویم. مذاکرهی موفقیتآمیز با طرز برخورد افراد ارتباط تنگاتنگی دارد. مسلما صرف برندهشدن در مذاکره به معنای این نیست که مجاز هستیم هر رفتاری را با دیگران داشته باشیم. بنابراین ایجاد هیاهو، دعوا، رفتارهای ناپخته،سلطهگری، سلطهپذیری و وقتکشی لزوما رفتارهای قابل قبول در مذاکره نیستند. از دید متخصصان روابط انسانی، مذاکرهی موثر، تلاش افراد برای رسیدن به یک نقطهی مشترک و موفقیت آمیز درگفتوگو است زیرا این افراد به نتایج و پیامدهای پذیرفتهشده با ارزشمند اهمیت میدهند.
0 نظر