در این کتاب مولف به ترتیت در هفت فصل، مراحل درمانی پاسخ به استرس را شرح می‌دهد و در این راه عمداَ از پایبندی به نظام‌های تشخیصی پدیدار شناختی و طبقه‌ای (مثل احتلال استرس پس از آسیب، سوگ عارضه دارشده، اختلال انطباقی، ...) پرهیز می‌نماید. در عوض کلیۀ پاسخ‌های روان‌شناختی ناشی از استرس را تحت عنوان "سندرم‌های پاسخ به استرس" یک پیمانه می‌کند. "سندرم‌های پاسخ به استرس" اصطلاحات کلی است که برای توصیف پاسخ عمومی انسان به حوادث استرس‌زای زندگی به کار می‌رود، این حالت شامل وجود افکار مزاحم و تکراری درباره حادثه استرس زا است که با دوره‌هایی از انکار و کرختی هیجانی نسبت به تجارت مربوط به حادثه، جابه جا می‌شود.