بیشتر نوشتههای مربوط به تربیت یا درمان نوجوانان بر مبنای رهیافتهای متضاد است. از سویی توصیه میشود نوجوانان به کسب فردیت و استقلال تشویق شوند و از سویی توصیه میشود تربیتکننده یا درمانگر با کنترل نوجوانان اقتدار خود را به اثبات برساند. این کتاب نشان میدهد آنچه در این میان نادیده گرفته میشود، کیفیت و نقش روابط خانوادگی است.
0 نظر