جفری بِرمَن، استاد برجستۀ ادبیات انگلیسی دانشگاه ایالتی نیویورک، در این کتاب از سهم بنیادین یالوم در روان‌درمانی و ادبیات می‌گوید و بر ایده‌های متناوبی که آثار وی را به هم پیوند می‌دهند تکیه می‌کند: اهمیت رابطۀ التیام‌بخش، شفافیت درمانگر، روان‌درمانی این‌جا و اکنون، رواج اضطراب مرگ، شفابخشی متقابل و نظریۀشفابخش زخمی.
بِرمَن با بررسی تک‌تک آثار یالوم یه‌وضوح نشان می‌دهد که داستان خوب قصه‌ای است که طنین‌انداز واقعیات سخت زندگی باشد، همچنین نشان می‌دهد که چگونه برای ارائه روان‌درمانی خوب باید با واقعیات روبه‌رو شد و در سراسر این کتاب سعی دارد به خوانندگان نشان دهد که یالوم چگونه با استفاده از ابزار ادبیات در داستان‌هایش به درمانگران آموزش می‌دهد و در عین حال برای عموم شاهکارهایی ادبی می‌آفریند.
شیوۀ نگارش برمن همانند خود یالوم شفاف و خلاقانه است و خوانندگان را به سفری دلفریب و دقیق و در عین حال خردمندانه دعوت می‌کند. مطالعۀ این کتاب به خوانندگان کمک می‌کند که نقش دوگانۀ یالوم را در مقام روان‌درمانگر/ مدرسی بی‌نظیر و نویسنده‌ای زبردست بهتر درک کنند.