براى خوانندگان مبتدى که مى‌خواهند با روانکاوى و بویژه نظریات زیگموند فروید آشنا شوند، کتاب آسیب‌شناسی روانی زندگی روزمره مى‌تواند بهترین گزینه محسوب شود، زیرا این کتاب کمتر به مسائل نظرى محض مى‌پردازد و بیشتر با ارائه مثال‌هاى بى‌شمارى که کمابیش در زندگى هر کدام از ما اتفاق مى‌افتند و بسیار عینى و همه فهم هستند، سعى در تبیین نظریات روانکاوى دارد.
فروید در کتاب آسیب‌شناسی روانی زندگی روزمره (Psychopathology Of Everyday Life) با تحلیل موارد گوناگونى از کنش‌پریشى، ما را با عرصه ناخودآگاه روان آدمى آشنا مى‌سازد. منظور فروید از کنش‌پریشى همان اشتباهاتى است که خواه بیماران روان رنجور و خواه افراد بهنجار و سالم در زندگى روزمره مرتکب مى‌شوند؛ از جمله مى‌توان فراموشى‌ها (براى مثال فراموشى موقت و زودگذر اسامى خاص)، لغزش‌هاى زبان، خطاهاى خواندن و نوشتن، اعمال ناشیانه، گم کردن و شکستن اشیا را نام برد، یعنى تمام آن اعمالى که ما معمولا دلیلى روانى براى آن‌ها قائل نمى‌شویم و خیلى ساده آن‌ها را نتیجه حواس پرتى و شانس و اتفاق مى‌دانیم.
در این کتاب، بحث برسرخطاها و اشتباهاتى است که ما ناخواسته و بطور ناخودآگاه مرتکب آن‌ها مى‌شویم. هرچه بر تلاش و دقت‌مان در راستاى بى‌اشتباه بودن مى‌افزاییم، بیشتر و بیشتر دچار خطاهایى از این دست مى‌شویم، انگار نیروى دیگرى به غیر از نیروى اراده در ما حکم فرماست و توجهى به خواست و اراده آگاهانه ما ندارد. ما این کنش‌پریشى‌ها را خطا و اشتباه مى‌دانیم زیرا با اراده و تصمیم‌هاى آگاهانه ما در تضاد قرار دارند، امّا اگر خواست و اراده ناخودآگاه را در نظر آوریم، هیچ خطا و اشتباهى در میان نیست. همان خطایى که شعورآگاه ما آن را خطا دانسته، درواقع اجراى کاملاً صحیح و موفقیت‌آمیز دستورى است که از ضمیر ناخودآگاه صادر شده است.