نویسنده در تالیف این کتاب تمام تلاش خود را کرده است که دیدگاه شیعی میانه‌رو و اصولی را اساس کار خود قرار دهد و با همین رویکرد از بزرگ‌نمایی غیرمنتقی دوری کرده است. بزرگ‌نمایی و غلو یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های اندیشمندان در کار مورخان است. نویسنده زندگی امامان شیعه را در وجه زندگی سیاسی و ابعاد فکری بررسی کرده است و مکتوب کرده است.
به اعتقاد رسول جعفریان نویسنده کتاب تفسیری که شیعیان از دین اسلام پذیرفته‌اند بر اساس دستورات  قرآنی و نبوی است؛ اصولی که از قرآن و حدیث ریشه می‌گیرند.
 تفاوت آنان با دیگر فرقه‌های دینی در این است که اگر اختلافی در روایت دو منبع قرآن و حدیث پیش  پیش آید، سخن امامان را حجت می‌گیرند و با آن اصول زندگی می‌کنند. این روشی است که اهل سنت هم شبیه به آن را دارند آنان شماری از صحابه و تابعین و علمای بعدی را برگزیده و از طریق آنان، آموزه‌های دینی را یاد می‌گیرند و تفسیر آنان را حجت می شمرند.
کتاب از دوازده فصل تشکیل شده و به بررسی زندگی سیاسی و فکری امامان شیعه می‌پردازد.