اختلال بیش‌فعالی ـ کمبود توجه یک نوع نقص در تکامل سیستم اعصاب است که با الگویی از کاهش در تداوم توجه و تکانشگری بیش از حد موردنظر برای سن و سطح تکامل کودک یا نوجوان خود را نشان می‌دهد. این اختلال شامل سه دسته از علایم است: ۱ـ علایم مربوط به بیش‌فعالی ۲ـ علایم مربوط به کمبود توجه ۳ـ علایم مربوط به تکانشگری چنان‌چه این علایم منجر به اختلال در عملکرد شوند، متناسب با سطح تکاملی کودک نباشند، حداقل ۶ ماه طول کشیده باشند و در برخی موارد قبل از ۷ سالگی ظاهر شده باشند، قابل بررسی هستند. سه زیرگروه برای این بیماری مشخص شده که بر اساس تعداد علایم موجود در معیارهای تشخیصی، بیمار در یکی از آن‌ها قرار می‌گیرد. ۱ـ نوع بی‌توجه ۲ـ نوع بیش‌فعال و تکانشی ۳ـ نوع ترکیبی اختلال بیش‌فعالی ـ کمبود توجه اولین بار بیش از صدسال قبل در برخی کودکان به عنوان وضعیتی متفاوت با سایر کودکان هم‌سال شناخته شد. از آن زمان در مورد علت این اختلال، تئوری‌های متفاوت مطرح و تحقیقات مختلفی نیز انجام شد. این اختلال در حیطه‌ی تخصصی روان‌پزشکی کودک و نوجوان قرار دارد و یکی از بیماری‌هایی است که در قرن گذشته بیش‌ترین تحقیقات روی آن انجام شده است.