در مقدمه کتاب می‌خوانیم: «بله، گام نهادن به دوران پایانی زندگی مرا دچار هراس می‌کند. «اریک اریکسون» در بررسی چرخه زندگی، این مرحله را دوران پرورش نسل یا «زایایی» می‌نامد، یعنی مرحله‌ای که انسان از خودشیفتگی می‌گذرد و یا به جای بسط خویش تمام توان و انرژی خود را به مراقبت و پرورش نسل‌های بعد معطوف می‌دارد. امروز که به هفتاد سالگی رسیده‌ام، بینش اریکسون را بهتر درک و مفهوم زایایی را با تمام وجود لمس می‌کنم. می‌خواهم هر چه زودتر دانش و آموخته‌هایم را به نسل جدید روان‌درمانگران انتقال دهم...»