ما برای فرزندانمان چیزی بیش از سلامت جسمانی می خواهیم. ما دوست داریم فرزندانمان زندگی آکنده از دوستی و عشق و کارهای عالی داشته باشند. ما می خواهیم آنان مشتاق یادگیری و خواهان رویارویی با توان آزمایی ها باشند. ما خواهانیم که بچه هایمان سپاسگزار چیزی باشند که از ما کسب میکنند، اما به دستاوردهای خودشان افتخار کنند. ما می خواهیم آنان با اعتماد به نفس در آینده رشد و نمو کنند، دوستدار ماجراجویی و دارای حس عدالت باشند و آنقدر شجاع که بر حسب آن حس عدالت عمل کنند. ما می خواهیم آنان در رویا رویی با مانع ها و شکست هایی که در جریان رشد و نمو رخ می نمایند، انعطاف پذیر باشند. و نیز می خواهیم که وقتی زمانش فرا رسید، پدر و مادری خوب باشند. واهی ترین امید ما این است که کیفیت زندگی آنان بهتر از مال ما باشد، و عمیق ترین دعای ما آن است که فرزندانمان همه قدرت ها و اندکی از ضعف های ما را داشته باشند.