خودکشی اقدامی است که عمدا باعث مرگ شخص می شود. اختلالات روانی (شامل افسردگی ، اختلال دوقطبی ، اختلالات طیف اوتیسم ، اسکیزوفرنی ، اختلالات شخصیت ، اختلالات اضطرابی) ، باورهای نیهیلیستی ، اختلالات جسمی (مانند سندرم خستگی مزمن) و اختلالات مصرف مواد (شامل اختلال مصرف الکل و استفاده و ترک اعتیاد) بنزودیازپین ها) بستر را برای خودکشی مهیا میکنند. برخی از خودکشی ها به دلیل استرس (مانند مشکلات مالی یا تحصیلی) ، مشکلات ارتباطی (مانند جدایی یا مرگ نزدیکان) ، یا آزار و اذیت ، اعمال تکانشی هستند. کسانی که قبلا اقدام به خودکشی کرده اند در معرض خطر بیشتری برای تلاش های بعدی قرار دارند.
متداول ترین روش خودکشی بین کشورها متفاوت است و تا حدی به در دسترس بودن وسایل موثر مربوط می شود. روشهای متداول خودکشی شامل حلق آویز کردن ، مسمومیت با سموم دفع آفات و سلاح گرم است. خودکشی ها منجر به مرگ 828،000 نفر در جهان در سال 2015 شد که نسبت به 712،000 نفر در سال 1990 افزایش یافته است.
این کتاب «روان شناسی خودکشی» اما مسئله خودکشی را از منظری دیگر مورد بررسی قرار می‌دهد. در واقع نویسنده در تلاش است که رابطه میان خودکشی و عقلانیت جدید در جهان امروز پیوندی را برقرار کند.